Κριμέα με Κ... όπως Κόσσοβο

Άνοιξαν οι Ασκοί του Αιόλου Jim. Όχι αυτοί στη Ζήνα….Οι κανονικοί, της μυθολογίας… Η Βουλή της Κριμέας επικύρωσε το  κείμενο «της διακήρυξης της ανεξαρτησίας» της περιφέρειας, ως νομικό προαπαιτούμενο για τη διενέργεια δημοψηφίσματος αναφορικά με το αν θα πρέπει να προσαρτηθεί στη Ρωσία. Σκέψου τι θα μπορούσε να πάρει σειρά Jim..

Ανατολικές επαρχίες της Ουκρανίας; Η περιφέρεια της Οδησσού; H Υπερδνειστερία από τη «μαμά» Μολδαβία; Οι νότιες επαρχίες των Βαλτικών; Διότι τι λες να σκέφτεται άραγε Jim τούτες τις μέρες ο Ρώσος της Λετονίας που έχει, με βάση νόμο, αποκλειστεί από την εργασία στο Δημόσιο, γιατί αρνείται να μάθει λετονική ορθογραφία;

Ή μήπως δεν άνοιξαν ΤΩΡΑ οι Ασκού του Αιόλου Jim; Θυμάσαι Jim, back to 2007, που ο George Bush o Νεότερος επισκέφθηκε την Αλβανία; Τότε που παραμέρισε τους άνδρες της ασφαλείας του στα Τίρανα, προκειμένου να κάνει χειραψία με τα ενθουσιώδη πλήθη και κάποιος ενθουσιωδώς αυθάδης του σούφρωσε το ρολόι; Anyway Jim, ξέρω, δεν είναι εκεί το θέμα..πήρε άλλο.. Το θέμα Jim είναι, ότι ο George τότε, είχε δηλώσει, ότι «ανησυχεί που οι προσδοκίες δεν υλοποιούνται στο Κόσοβο, ο πληθυσμός του οποίου είναι αλβανικός σε ποσοστό 90% και ζητεί ανεξαρτησία από τη Σερβία».

Do you remember Jim; Kosovo με Κ όπως Κραϊμία (Σ.Σ. αντιπαρέρχομαι για ευνόητους λόγους το γεγονός ότι η Κριμαία γράφεται με C).

Τότε Jim, η Ρωσία είχε απορρίψει την πρόταση της Δύσης να τεθεί σε ψηφοφορία στα Ηνωμένα Έθνη το θέμα της ανεξαρτησίας του Κοσόβου τη συγκεκριμένη περίοδο, αλλά όπως θα θυμάσαι, ο George ωρυόταν ότι  «κάποια στιγμή, αργά η γρήγορα, θα πρέπει να πούμε ότι αρκετά, το Κόσοβο είναι ανεξάρτητο», απειλώντας να προχωρήσει, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Ρωσίας, στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Την έγραψε τη Ρωσία on his old shoes τότε Jim. Όπως και με τις Βαλτικές λίγο νωρίτερα.

Θυμάσαι μάλιστα, που μαλώναμε στο μπαράκι της Madams Organ στην Washington, όταν μου τον αποκαλούσες East Europe liberator και διαφωνούσαμε ότι δεν είναι θέμα balls Jim, αλλά θέμα weak Russia; E, που’ σαι Jim, φοβάμαι ότι το weak Russia story τελειώνει. Ίσως, ειδικά όσον αφορά την αυλή της, να έχει ήδη τελειώσει.

Αν χαίρομαι Jim; Όχι ρε Jim, βασικά αηδιάζω. Όπως και οι περισσότεροι Έλληνες όταν ακούμε για παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου, της κρατικής ακεραιότητας, των αρχών του πολιτισμού και ειδικότερα από τη δυτική διπλωματία. Και όταν στην περίπτωση της Κύπρου Jim, 40 χρόνια μετά, Διεθνές Δίκαιο my ass Jim….Nα μη σου πάω στο Αιγαίο Jim..Διεθνές Ναυτικό Δίκαιο my ass..

Γιατί δεν προτείνετε και ένα Σχέδιο Ανάν για την Ουκρανία Jim; Και αν ζορίσουν τα πράγματα αύριο μεθαύριο και στα βόρεια, ένα Σχέδιο Ανάν για τις Βαλτικές. Από τα καλά τα Σχέδια. Από αυτά που οι ψήφοι του 20% είναι equal με αυτές του 80%.  Democracy Jim..international way..

Αν χαίρομαι Jim; Τελικά ίσως και να χαίρομαι λιγάκι. Κάτι η αναμπουμπούλα στη γείτονα Jim, που εκεί ψηφίζω δαγκωτό Ερντογάν, κάτι που η ανάπτυξη στην ατμομηχανή της Ε.Ε., τη Γερμανία, στηρίζεται στο ρωσικό φυσικό αέριο, κάτι που σχεδόν 8 χρόνια τώρα που παρακολουθώ διεθνή γεωπολιτικά συνέδρια, όλο για «energy safety» είναι το βασικό concept, τι να σου πω ρε Jim. Ειλικρινά… Βλέπεις άλλο μαγαζί εκτός από την Ελλάδα να έχει προοπτική να εγγυηθεί το «energy safety» στην Ε.Ε. και την απεξάρτηση από τη Ρωσία μεσοπρόθεσμα; Δε νομίζω Jim. Ναι, είμαστε στην πολύ αρχή, αλλά εδώ θα πρέπει ίσως να βάλετε ένα χεράκι Jim. Και όχι στη λογική του «διαίρει και βασίλευε».

Να προσέχουμε λες Jim.. Μήπως έχουμε και μεις εδώ τέτοια θέματα…π.χ. να ζητήσουν οι Πακιστανοί στο κέντρο της Αθήνας δημοψήφισμα και δικό τους κράτος όπως στη Νορβηγία; Ή κάπου βορειότερα;

Η αλήθεια φίλε μου Jim, ότι αυτή η λογική του Melting Pot που προμοτάρετε ως Αμερικανοί στην Ευρώπη και κατ΄ επέκταση στη χώρα μας, μέσα από τα γνωστά προοδευτικά κανάλια της ομίχλης, των ΜΚΟ, της θολοκουλτούρας και της συμφοράς, όπως σου έλεγα πάντα, δε μου άρεσε ποτέ.  Εσείς μπορεί να μαζευτήκατε από όλο τον κόσμο και να φτιάξατε ένα «έθνος», βάζοντας στο Melting Pot πολλά μαζί, αλλά αυτό στην Ευρώπη δεν ισχύει. Εμείς εδώ Jim είμαστε ήδη χώρες-έθνη και δε χρειάζεται να βράσουμε πολλές εθνότητες μαζί για να κάνουμε μία. Και η περίπτωση της Ουκρανίας είναι μια ακόμη απόδειξη Jim. Οι περισσότεροι Ευρωπαίοι και ακόμη περισσότερο οι Έλληνες Jim, είναι σαν τα όσπρια..Δεν είναι βραστεροί..

Αλλά τι να κάνουμε Jim, βλέπεις και δω στην Ελλάδα έχουμε πολλά Αμερικανάκια, που νομίζουν ότι πουλάνε αντιαμερικανισμό, προωθώντας αμερικάνικες πολιτικές....τέτοια εξυπνάδα.

Τέλος, πάντων. Καλή επιτυχία Jim με την Ουκρανία. Και να εύχεσαι να μη χρειαστεί στο μέλλον να πούμε, You know California, with C, like Crimea..και το δημοψήφισμα να το ζητάνε οι Μεξικάνοι..

Υ.Γ. (1) O Jim O. είναι υπαρκτό πρόσωπο, πολύ καλός φίλος, τεχνοκράτης του State Department με ειδίκευση στα θέματα της Ανατολικής Ευρώπης. Ο διάλογος είναι φανταστικός..

Y.Γ. (2) Πριν από έξη χρόνια, στις 24 Φεβρουαρίου του 2008, είχα δημοσιεύσει στην εφημερίδα «ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» ένα άρθρο με τίτλο «Καλιφόρνια με Κ…όπως Κόσσοβο», στο οποίο συγκρινόντουσαν οι συνθήκες που τότε επικρατούσαν στο Κόσσοβο, με τις αντίστοιχες που αναμένεται να επικρατήσουν στην Καλιφόρνια το 2025. Το άρθρο μου επικρίθηκε τότε, ως νοσηρή φαντασία... Ακόμη και τότε όμως, η φαντασία μου δε μου επέτρεπε να προβλέψω ένα άρθρο σαν το παραπάνω. Οι ίδιοι παίκτες, σε άλλο πεδίο, με ανάποδους ρόλους…

Το πραγματικό πρόβλημα της Ουκρανίας...

Πρωτοταξίδεψα στην Ουκρανία το 2002. Για λογαριασμό του Ελληνικού Χρηματιστηρίου, προκειμένου να υπογράψουμε σύμφωνο συνεργασίας τόσο με το κρατικό χρηματιστήριο της χώρας (Ukrainian Stock Exchange), όσο και με το μεγαλύτερο ιδιωτικό χρηματιστήριό της (PFTS). Τη συγκεκριμένη εποχή, η Ουκρανία διέθετε 17 (!!!) χρηματιστήρια, απότοκος της μέθης του νέου καπιταλισμού που όλοι διψούσαν να γευτούν.

Στο πλαίσιο του πρώτου αυτού ταξιδιού, πραγματοποίησα και μια επίσημη εθιμοτυπικού χαρακτήρα επίσκεψη στον Πρόεδρο της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς της χώρας. Τον υφιστάμενο, σχετικά καινούργιο στη θέση του, καθώς τον προηγούμενο πριν από κάποιο χρονικό διάστημα τον είχαν γαζώσει στα σκαλιά του κτιρίου της Ε.Κ. . Και δεν εννοώ με ραπτομηχανή..

Το 2003, με βάση τις παραπάνω συμφωνίες, εκπαιδεύσαμε ως Χρηματιστηριακό Κέντρο Θεσσαλονίκης περισσότερα από 80 στελέχη τοπικών τραπεζών, χρηματιστηρίων, της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και εισηγμένων εταιριών στα «ενδότερα» του χρηματιστηριακού θεσμού και των σχετικών ευρωπαϊκών οδηγιών. Από τότε ταξίδεψα πολλές φορές στη χώρα και συνέχισα να την παρακολουθώ στενά, διαθέτοντας την πολυτέλεια των τοπικών γνωριμιών σε όλο το φάσμα της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής πυραμίδας. Κρατικοδίαιτοι τεχνοκράτες, στελέχη επιχειρήσεων, τοπικοί επιχειρηματίες και ανελισσόμενοι tycoons, Έλληνες της τοπικής διασποράς, δυνητικοί μαφιόζοι και φιλόδοξοι πολιτικοί.

Σύντομα, έμαθα ότι έπρεπε να προσαρμόζω τον ενθουσιασμό και τη συμπεριφορά μου στο γενεαλογικό δένδρο του συνομιλητή μου. Με εξαίρεση φυσικά τους Έλληνες..

Και οι κατηγορίες δεν ήταν πολλές. Μόλις δύο. Ουκρανοί και Ρώσσοι. Πίσω από αυτούς υπήρχαν δύο λέξεις που συνόψιζαν το αιτιολογημένο –αν και κεκαλυμμένο- μίσος του ενός προς τον άλλο.

Голодомор για τους Ουκρανούς, Степан Бандера για τους Ρώσσους, τουλάχιστον γι΄ αυτούς που ήξεραν ιστορία. Οι υπόλοιποι απλώς θεωρούσαν τους Ουκρανούς κατώτερους.

Голодомор (Γολοντομόρ) στα ουκρανικά σημαίνει «εξόντωση μέσω της πείνας». Και αναφέρεται  την περίοδο του 1933-1934, όπου εξαιτίας της σοβιετικής πολιτικής –κατά πολλούς ηθελημένα- καταστράφηκε η γεωργική παραγωγική ικανότητα της Ουκρανίας και βρήκαν τον θάνατο εκατομμύρια Ουκρανών. Λόγω λιμού. Οι εκτιμήσεις μάλιστα προσδίδουν αξιοπρόσεκτο εύρος θυμάτων. Από 1,8 εκ. νεκρούς (Wheatcroft 2001), έως και 12 εκ. (Rosefielde 1983). Ακόμη και σήμερα, όπου πολλοί πλέον φορείς ασχολήθηκαν ενδελεχώς με το θέμα, οι εκτιμήσεις μιλούν για νεκρούς ανάμεσα σε 2,4 και 7,5 εκατομμύρια. Το θέμα είναι, ότι σχεδόν κάθε οικογένεια Ουκρανών, έχει να σου διηγηθεί για τα αδέρφια του παππού ή της γιαγιάς που θάφτηκαν –και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και ημιθανή, καθώς στο σοβιετικό σύστημα υπήρχε απέχθεια για τις ανούσιες καθυστερήσεις- τη συγκεκριμένη περίοδο από τους σοβιετικούς. Και γι΄ αυτούς, «σοβιετικοί» σημαίνει Ρώσσοι.

Κάτι οι νεκροί του Голодомор, κάτι και οι διώξεις του πατερούλη Στάλιν το 1937, όπου όλη σχεδόν η ιντελιγκέντσια της χώρας βρέθηκε να σπάει πέτρες στα σοβιετικά gulag με κοντομάνικο στους -35ο C (και μάλιστα αυτοί θεωρήθηκαν και τυχεροί καθώς κάποιοι άλλοι μόλις που πρόλαβαν να απαγγείλουν τους στίχους του τελευταίου τους ποιήματος μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα),  προέκυψε μέρος του πεφωτισμένου πόπολου να υποδεχθεί τα ναζιστικά στρατεύματα ως απελευθερωτές. Και εδώ περνάμε στην αντίπερα όχθη..

Степан Бандера (Στέπαν Μπαντέρα). Γεννήθηκε το 1909 , πολιτικός, ηγέτης του Ουκρανικού Εθνικού Κινήματος της Δυτικής Ουκρανίας, ίδρυσε την Οργάνωση των Ουκρανών Εθνικιστών (OUN) και στις 30 Ιουνίου του 1941, οκτώ μόλις μέρες μετά την γερμανική επίθεση στην ΕΣΣΔ, ανακήρυξε το Ανεξάρτητο Ουκρανικό Κράτος στο Lviv, ανακοινώνοντας ότι «θα εργαστεί από κοινού με την Μεγάλη Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία και τον ηγέτη της Αδόλφο Χίτλερ, για την οικοδόμηση της νέας τάξης πραγμάτων στην Ευρώπη και την απελευθέρωση των Ουκρανών από τη Μοσχοβίτικη κατοχή». Πρέπει όμως να ήταν μεγάλος γκαντέμης, καθώς οι Ναζί –ίσως και λόγω του έμφυτου εγωισμού των Ούννων- το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, τον συνέλαβαν και αυτόν και την κυβέρνησή του και συνέχισαν εκτελώντας ή φυλακίζοντας το 80% της ηγεσίας της OUN. Τον Σεπτέμβριο του 1944, με το που φάνηκε ότι το ματς στο Ανατολικό Μέτωπο κατέληγε σε ήττα και μάλιστα με μεγάλο over, τον απελευθέρωσαν, προκειμένου να πολεμήσει εναντίον του Σοβιετικού Στρατού. Του έστησαν και αρχηγείο στο Βερολίνο, αλλά πλέον ο πόλεμος έπαιζε στις καθυστερήσεις και ο Μπαντέρα δεν πρόλαβε να κάνει τίποτε. Άντε να ήπιε και καμιά κάσα κονιάκ. Παρόλα αυτά, στο τέλος του πολέμου βρέθηκε χρεωμένος, πέραν από κάποιες χιλιάδες Ρώσσους και με το θάνατο 70.000 Πολωνών της Ουκρανίας και μάλιστα στην πλειονότητά τους γυναικόπαιδων.

Ο πόλεμος τελείωσε, ο Μπαντέρα επέζησε και βρήκε φιλόξενη γη στη Βαυαρία. Ατυχώς για τον ίδιο, ένας πράκτορας της KGB, οποίος είχε –ντεμέκ- μετανοήσει και αυτομολήσει στη Δυτική Γερμανία, ο Bohdan Stashynsky, εκτελώντας τις διαταγές του Χρουτσώφ τον καθάρισε το 1952.  Ο Μπαντέρα έμεινε στην αφάνεια, μέχρι το 2006, οπότε ο Δήμαρχος της Lviv ανακοίνωσε ότι θα τον τιμούσε μαζί με όλη την ηγεσία του OUN, το 2007 του έστησαν άγαλμα και το 2010 ο –ντεμέκ- μεταρρυθμιστής Πρόεδρος της χώρας κ. Γιούτσενκο (ο οποίος είχε προκύψει από την Πορτοκαλί Επανάσταση) τον ανακήρυξε επίσημα Ήρωα της Ουκρανίας. Οχτώ χρόνια ήταν στα πράγματα μέχρι τότε, αλλά επειδή μάλλον κατάλαβε ότι ξαναερχόταν ο ρωσσόφιλος κ. Γιανούκοβιτς, είπε να του τη σπάσει τελείως. Σήμερα ένα τεράστιο πανό με την εικόνα του ανεβαίνει σε κάθε ποδοσφαιρικό αγώνα της Lviv στο ουκρανικό πρωτάθλημα με τη λεζάντα «ο ήρωάς μας», ενώ το ουκρανικό εθνικιστικό κόμμα (μπροστά στο οποίο η Χ.Α. είναι Οδηγίνες) , τον τιμά σε κάθε ευκαιρία.

Δυστυχώς οι διαχωρισμοί που προκύπτουν από το παραπάνω ιστορικό, θα είναι και αυτοί που θα κρίνουν το μέλλον της Ουκρανίας. Και παράλληλα θα λύσουν και το πραγματικό της πρόβλημα. Ένα πρόβλημα, το οποίο εδράζεται στο γεγονός ότι η Ουκρανοί πολίτες είναι δύο διαφορετικών –αν και συγγενικών- λαών. Μοντέλο Γιουγκοσλαβίας, σε ποιο έντονο όμως. Τώρα γιατί στη Γιουγκοσλαβία η ΕΕ και οι ΗΠΑ φαγώθηκαν να τη διαλύσουν, βάζοντας μάλιστα και ένα μέρος των Σέρβων να παίζει το συγκάτοικο σε Κροάτες και Βόσνιους, ενώ εδώ μετράει η «εδαφική ακεραιότητα» , είναι λίγο ακατάληπτο. Ή μάλλον είναι «διεθνής διπλωματία». Ή μάλλον «διεθνής παραλογισμός». Πάντως ένα είναι σίγουρο. Το πρόβλημα της Ουκρανίας δεν είναι ούτε πολιτικό, ούτε καν οικονομικό. Διαφθοράς να το δεχθώ. Είναι όμως καθαρά και πρώτα εθνοτικό και αυτό θα πρέπει να λέει σε όλους μας κάτι. Ειδικά στη χώρα μας και εν όψει ενός νέου Σχεδίου Ανάν.

Στο δυναμικό της CAMEX ο Stere Farmache

Στο στελεχιακό δυναμικό της Capital Markets Experts εντάχθηκε ο πρώην Πρόεδρος (1995-2009) του Χρηματιστηρίου του Βουκουρεστίου κ. Stere Farmache, αναλαμβάνοντας τα καθήκοντα του Διευθύνοντος του Τομέα των Διεθνών Χρηματιστηριακών Αγορών.

Ο κ. Farmache, πέραν των νέων του καθηκόντων, παραμένει Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου τόσο του Χρηματιστηρίου του Βουκουρεστίου, όσο και του Κεντρικού Αποθετηρίου της χώρας.

Έχει σπουδάσει οικονομικά στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου και management στο Διεθνές Ινστιτούτο Διοίκησης του Παρισιού. Στο παρελθόν, μεταξύ των άλλων, διετέλεσε Αντιπρόεδρος του Κεντρικού Αποθετηρίου και πρώτος Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος της Alpha Bank Romania μέχρι και το 2013.

Ο κ. Farmache αναλαμβάνει την προώθηση των εργασιών της Εταιρίας σε διεθνές επίπεδο και ειδικότερα την εποπτεία των εισαγωγών στις χρηματιστηριακές αγορές (πλην του Χ.Α.), που η Capital Markets αποτελεί μέλος, καθώς και τις επαφές με funds και μεγάλους ιδιώτες επενδυτές από την Ανατολική Ευρώπη.

Στο συγκεκριμένο τομέα, ανακοινώνεται επίσης, ότι η εταιρία, σε ειδική τελετή που έγινε στο Βουκουρέστι την περασμένη εβδομάδα, πιστοποιήθηκε ως Εγκεκριμένος Σύμβουλος της νέας αγοράς του ρουμάνικου χρηματιστηρίου, για τις μικρές και μικρομεσαίες εταιρίες, υπό την επωνυμία AeRO.

Με τη συμμετοχή της αυτή, η Capital Markets Experts, αποτελεί πλέον τη μοναδική εταιρία χρηματοοικονομικών συμβούλων και συμβούλων στρατηγικής στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη, η οποία είναι πιστοποιημένη από τέσσερα χρηματιστήρια της Ε.Ε. και πιο συγκεκριμένα, πλην της AeRO, της ΕΝ.Α. του Χ.Α., της Ν.Ε.Α. του Χρηματιστηρίου της Κύπρου και τέλος του Χρηματιστηρίου Εμπορευμάτων της Μπρατισλάβα.

Ειδικότερα για την AeRO, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν δείξει για την εισαγωγή των θυγατρικών τους εταιριών στη Ρουμανία και ελληνικές εταιρίες, εισηγμένες και μη, προκειμένου μέσω της εφαρμογής των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων, να καταστεί εφικτή η εύλογη αποτίμηση των συγκεκριμένων συμμετοχών στους μητρικούς τους ισολογισμούς, με στόχο τη συνολική βελτίωση των χρηματοοικονομικών τους δεικτών.

Ein Professor, Markt kaput..

Σκηνή 1η,  18 Μαΐου 1848: Στον Καθεδρικό του Αγίου Παύλου της Φρανκφούρτης επικρατεί ένα ευχάριστο χάος, παντρεμένο με ενθουσιασμό. Είναι η μέρα της πρώτης συνεδρίασης, του πρώτου εκλεγμένου κοινοβουλίου της Γερμανίας, το οποίο προέκυψε μετά την Επανάσταση του προηγούμενου Μαρτίου.

Σκοπός του, η διαμόρφωση του Συντάγματος, το οποίο θα αποτελούσε το θεμέλιο λίθο για την ενοποίηση των γερμανικών κρατιδίων, μαζί με την Αυστρία και την Πρωσία, σε μια εννιαία χώρα. Η συνεδρίαση έληξε σχεδόν ένα χρόνο μετά, στις 28 Μαρτίου του 1849, ενώ οι Αυστριακοί είχαν στο μεταξύ παρουσιάσει μια δική τους προσέγγιση για το Σύνταγμα στις 4 Μαρτίου.

Η όλη καθυστέρηση και η διαρκής διαπραγμάτευση των 800 βουλευτών της Συνέλευσης επί μη ουσιωδών θεμάτων, τη στιγμή που οι ευρωπαϊκές ολιγαρχίες μάζευαν στρατεύματα για την συντριβή της δημοκρατικής έξαρσης στη Γερμανία, οδήγησαν τον απογοητευμένο γερμανικό λαό στην υιοθέτηση της ρήσης «Dreimal 100 Advokaten – Vaterland, du bist verraten; dreimal 100 Professoren – Vaterland, du bist verloren!», ήτοι «3 επί 100 δικηγόροι, πατρίδα είσαι προδομένη, 3 επί 100 καθηγητές, Πατρίδα είσαι χαμένη». Η ρήση είχε να κάνει με τη σύνθεση του κοινοβουλίου, στην οποία πλειοψηφούσαν τόσο οι δικηγόροι όσο και οι καθηγητές, οι οποίοι με τις γελοίες καθυστερήσεις τους κατόρθωσαν να αναβάλουν ιστορικά τη γερμανική ενοποίηση.

Στην Ελλάδα η συγκεκριμένη ρήση πέρασε παραφρασμένη, ως απόφθεγμα του Βίσμαρκ, παρά το γεγονός ότι η μοναδική σχετική ιστορική αναφορά ενυπάρχει σε μια έκδοση της εφημερίδας Deutsche Rundschau το 1901, τρία χρόνια μετά το θάνατό του, όπου σε άρθρο σχετικό με τα πεπραγμένα της τότε Βουλής της Φρανκφούρτης, χρεώνεται στον Βίσμαρκ η φράση «Achtundachtzig Professoren: Vaterland, du bist verloren», δηλαδή, «88 καθηγητές και χάνεται η Πατρίδα».

Μάλιστα, στη γλώσσα μας, είτε λόγω του γνωστού μας μαξιμαλισμού, είτε επειδή η εκφορά των γερμανικών αριθμών έπρεπε να συνοδευτεί με αναπόφευκτο στραμπούληγμα της γλώσσας, είτε ακόμη για να γίνει πιο εύηχη η απόδοση στη μετάφραση, τελικά επικράτησε το “Drei Professoren, Vaterland verloren” και μεταφρασμένο «Καθηγηταί τρεις, χάνεται η πατρίς».

Σκηνή 2η, Φεβρουάριος 2014 (μέλλον, Ελλάδα) : Τηλεφωνική συνομιλία εγγονού (28 ετών) με τον παππού του (76 ετών).
Ε : Καλημέρα παππού..
Π : Καλημέρα παιδί μου..
Ε : Παππού, ο μπαμπάς είπε να περάσω αύριο το πρωί να σε πάρω, να πάμε πρώτα στην εφορία για να ανοίξεις βιβλία και μετά στον ΟΑΕΕ να ασφαλιστείς..
Π : Να του στείλεις χαιρετίσματα να δει κανένα γιατρό. Τι έγινε; Τον έβαλαν στον Τειρεσία και δε μπορεί να βγάλει μπλοκ; Καλά να πάθει. Του τα έλεγα εγώ, να μη σκορπάει τις επιταγές εδώ και κει, αλλά.. Και θα γίνω εγώ ρεζίλι στα γεράματα να κάνω τον επιχειρηματία, απόστρατος άνθρωπος..Δεν πάει καλά..
Ε : Όχι ρε παππού, δε μπήκε στον Τειρεσία . Και δεν έχει δώσει επιταγές μετά το 2009 αφού κανείς δεν τις παίρνει. Απλά, ήρθε το πινακίδιό σου από τη χρηματιστηριακή και από όσο φαίνεται το Γενάρη έδωσες 4 εντολές για αγορά Εθνικής και εκτελέστηκαν όλες.
Π : Και τι σχέση έχει αυτό..
Ε : Σύμφωνα με το νέο φορολογικό νόμο παππού, όποιος κάνει πάνω από τρεις συναλλαγές το έτος στο χρηματιστήριο είναι επιτηδευματίας, επαγγελματίας επενδυτής. Πρέπει να ανοίξει βιβλία και να ασφαλιστεί..

Στο σημείο αυτό, ο αναγνώστης διαλέγει την εξέλιξη. Ο παππούς μας αφήνει χρόνους από εγκεφαλικό, ο παππούς αποκληρώνει γιο και εγγονό επειδή δεν τον προειδοποίησαν, ο παππούς κατεβάζει καντήλια, ο παππούς βγαίνει στο αντάρτικο και δεν ασφαλίζεται..
Δε γνωρίζω την ακριβή ταυτότητα του καθηγητού που ανέλαβε να συντάξει το φορολογικό νομοσχέδιο . Ξέρω όμως ότι είναι πανεπιστημιακός καθηγητής και ως τέτοιος μάλιστα, έχει οριστεί και επικεφαλής σε κάποιο κρατικοδίαιτο οργανισμό.

Γνωρίζω επίσης, ότι μετά από σαράντα χρόνια δικτατορίας των μετρίων και των καθηγητών που περάσαμε, μάλλον κάποια πράγματα θα πρέπει να αρχίσουν να αναθεωρούνται. Και ειδικότερα η χρήση του λούστρου του πανεπιστημιακού καθηγητή, ως διαβατήριο στα κέντρα αποφάσεων της εξουσίας και δη της νομοθετικής.

Αντιλαμβάνομαι επίσης, ότι ο συγκεκριμένος νόμος πριν έρθει στη Βουλή, θα πρέπει να περάσει πρώτα από διαβούλευση με τους φορείς της αγοράς. Η οποία αναπόφευκτα, θα είναι επιπέδου κολοκυθιάς μεταξύ Καθηγητού/Νομοθέτη και Διαβουλευόμενων. Κάτι της μορφής :

Δ : Δεν είναι δυνατόν να ισχύουν οι τρεις πράξεις στο Χρηματιστήριο προκειμένου κάποιος να χαρακτηριστεί επιτηδευματίας, με εργασιακό μάλιστα αντικείμενο τις επενδύσεις.
Κ/Ν : Τότε να προσθέσουμε στο νόμο μια εξαίρεση που να λέει ότι «εξαιρουμένων των πράξεων στην οργανωμένη αγορά του Χρηματιστηρίου».
Δ : Και με τις πράξεις στην ΕΝ.Α. που δε θεωρείται οργανωμένη αγορά τι θα κάνουμε;
Κ/Ν : Θα προσθέσουμε στο νόμο μια ακόμη εξαίρεση που να λέει ότι «εξαιρουμένων και των πράξεων στη μη οργανωμένη αγορά του Χρηματιστηρίου».
Δ : Και με τις πράξεις στα Παράγωγα τι θα κάνουμε;
Κ/Ν : Θα προσθέσουμε στο νόμο μια ακόμη εξαίρεση που να λέει ότι «εξαιρουμένων και των πράξεων στα Παράγωγα».
Δ : Και με τις πράξεις στο Forex τι θα κάνουμε;
Κ/Ν : Θα προσθέσουμε στο νόμο μια ακόμη εξαίρεση που να λέει ότι «εξαιρουμένων και των πράξεων στο Forex».
Δ : Και αν ένας πατέρας έχει μια εταιρία και θέλει να τη μεταβιβάσει στους τρεις γιούς του τι θα κάνουμε;
Κ/Ν : Θα προσθέσουμε στο νόμο μια ακόμη εξαίρεση που να λέει ότι «εξαιρουμένων και των πράξεων στους γιους, στους γαμπρούς, στην κόρη τη μονάκριβη την πολυαγαπημένη κ.ο.κ .».

Επίσης αντιλαμβάνομαι την ανάγκη του Υπουργείου Οικονομικών να χτυπήσει τη φοροδιαφυγή, ορίζοντας νέα επαγγέλματα και τοποθετώντας διάφορες δραστηριότητες κάτω από την ομπρέλα του ΕΠΙΤΗΔΕΥΜΑΤΙΑ.

Αν όμως είναι να περάσουν το παραπάνω έκτρωμα, ακόμη και με εξαιρέσεις, τότε θα ήθελα να τους προτείνω ακόμη τρεις περιπτώσεις, αντλώντας παραδείγματα από το περίγυρό μου.

Πρώτη περίπτωση : Ο πατέρας μου, από τότε που τον θυμάμαι έχει μια απίστευτη λόξα με το ΠΡΟΠΟ. Όλα τα παιδιά τα έστελναν οι πατεράδες τους να πάρουν πολιτικές εφημερίδες στο περίπτερο, εμένα με έστελνε να πάρω το ΠΡΟΓΝΩΣΠΟΡ. Η δε μελέτη του, πίσω στις δεκαετίες του 70 και του 80, οι απίστευτες στοίβες με τα δελτία, η ενασχόληση με τη ροή των αποτελεσμάτων και τα αμέτρητα 13άρια που τελικά «χάλασαν» στις καθυστερήσεις, με συντρόφευσαν μέχρι την ημέρα που έφυγα από το πατρικό μου για να κάνω το δικό μου σπιτικό.

Για να μην είμαι όμως και άδικος, μια φορά το 1977 θυμάμαι ότι κάναμε large διακοπές και μια το 1982 που πήραμε έγχρωμη τηλεόραση, οφειλόταν στον ΠΡΟΠΟ. Από τότε ουδέν. Αντικειμενικά όμως, τι είναι ο πατέρας μου, πέραν από συνταξιούχος; Ένας επαγγελματίας κυνηγός της τύχης είναι. Επαγγελματίας, άρα Ε-Π-Ι-Τ-Η-Δ-Ε-Υ-Μ-Α-Τ-Ι-Α-Σ. Κατά συνέπεια, στο ίδιο πνεύμα με τον «επαγγελματία επενδυτή των τριών πράξεων στον Χρηματιστήριο», να προστεθεί και διάταξη, η οποία να ορίζει ότι «όποιος καταθέτει περισσότερα από 13 (σαφής ο συμβολισμός) δελτία ΠΡΟΠΟ, ΛΟΤΤΟ, ΚΙΝΟ, ΠΡΟΤΟ κ.ο.κ. κατ΄ έτος, οφείλει να κάνει έναρξη επαγγέλματος στην οικεία εφορία και να ασφαλιστεί ως επιτηδευματίας στον ΟΑΕΕ».

Δεύτερη περίπτωση : O φίλος μου ο Μάνος. 147 κιλά, ζωή να’ χει. Με τις δωδεκάδες τα σουτζουκάκια στου Ρογκότη και τη Διαγώνιο, με τις εξάδες τα πιτόγυρα στο Νικόλα στην Τούμπα, με τη σκάφη τις αστακομακαρονάδες στις Θάλασσες, με την κούτα τα πενηνταράκια του Βαρβαγιάννη. Δηλαδή τι είναι ο Μάνος;  Επαγγελματίας καλοφαγάς είναι. Επαγγελματίας, άρα Ε-Π-Ι-Τ-Η-Δ-Ε-Υ-Μ-Α-Τ-Ι-Α-Σ.  Στο ίδιο επίσης πνεύμα με τους προηγούμενους, να προστεθεί και διάταξη, η οποία να ορίζει ότι «όποιος καταναλώνει περισσότερα από 33 σουβλάκια την εβδομάδα ή το ισόποσο σε άλλα παρεμφερή εδέσματα,  οφείλει να κάνει έναρξη επαγγέλματος στην οικεία εφορία και να ασφαλιστεί ως επιτηδευματίας στον ΟΑΕΕ».

Τρίτη περίπτωση : O κουμπάρος μου ο Γιάννης. Από  τους γοητευτικότερους άντρες της Θεσσαλονίκης, ο οποίος εφέτος, επιτέλους, εντάχθηκε στην κατηγορία των παντρεμένων. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια όμως και επί σειρά ετών, ο Γιάννης είχε κάψει καρδιές σε όλο το φάσμα της νυχτερινής Θεσσαλονίκης.  Τι ήταν ο Γιάννης, έστω άθελά του, στον πρότερο βίο του;  Επαγγελματίας γόης (ο όρος «καμάκι» δε χρησιμοποιείται καθώς εμφανώς ρίχνει το επίπεδο του κειμένου). Επαγγελματίας, άρα Ε-Π-Ι-Τ-Η-Δ-Ε-Υ-Μ-Α-Τ-Ι-Α-Σ.  Στο ίδιο επίσης πνεύμα του Νομοθέτη, να προστεθεί και διάταξη, η οποία να ορίζει ότι «όποιος ή όποια, ολοκληρώνει (προσέξτε διακριτικότητα ο νόμος), περισσότερες από 4 σχέσεις το μήνα (μη το ξευτιλίσουμε, γιατί με παραπάνω σχέσεις μάλλον πρέπει να πάει σε άλλο ΣΤΑΚΟΔ), οφείλει να κάνει έναρξη επαγγέλματος στην οικεία εφορία και να ασφαλιστεί ως επιτηδευματίας στον ΟΑΕΕ».

Και για να κλείσω επιτέλους, επανερχόμενος στον Καθηγητή/Νομοθέτη, γεννήτωρα της άποψης ότι όποιος κάνει 3 πράξεις στο χρηματιστήριο είναι ελεύθερος επαγγελματίας. Ειλικρινά προσπαθώ να μπω στο πλαίσιο της νοσηρής του σκέψης, προκειμένου να την ερμηνεύσω και ίσως να τη δικαιολογήσω..
 

Σκέψη πρώτη : Θα διάβασε σε κάποιο σχετικό με τις κεφαλαιαγορές βιβλίο, τον όρο «επαγγελματίες της αγοράς» και του έμεινε. Άλλωστε είναι γνωστό, ότι οι καθηγητές αυτής της νοοτροπίας, έχουν με τα βιβλία τη σχέση που έχουν οι νοικοκυρές με την ΚΛΙΝΕΞ. Αυτά διαβάζουν, αυτά εμπιστεύονται..
Σκέψη δεύτερη : Θα ήθελε να μείνει στην ιστορία ως αυτός που οριοθέτησε ένα ακόμη επάγγελμα . Αυτό του «επαγγελματία επενδυτή των τριών πράξεων»..
Σκέψη τρίτη : Ein Professor, Markt Kaput (όπου Markt, η αγορά, τα υπόλοιπα είναι γνωστά)..

oxi day foundation

banner-300x250 sbNavi iOS

Newsletter Subscribe

Name:
Email:

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 6 επισκέπτες και κανένα μέλος